پروژه پالئوزوئیک بنا به نیاز مدیریت اکتشاف و با هدف آگاهی از چینه‌شناسی و سن دقیق سازندهای پالئوزوئیک بر پایه مجموعه فسیلی و بایوزونها به خصوص در ایران مرکزی و نیز منظم کردن و تکمیل اطلاعات پیشین مربوط به فسیل‌های پالئوزوئیک زاگرس مورد توجه قرار گرفت. از سوی دیگر مدیریت اکتشاف از ویژگیهای واحدهای سنگی پالئوزوئیک، ژئوشیمی و وجود سیستمهای نفتی پالئوزوئیک اطلاعات چندانی در دست نداشت و در کشور عمان و عربستان ذخایر بسیار زیادی هیدروکربور در سنگهای پالئوزوئیک پیشین شناخته شده بود؛ لذا مدیریت اکتشاف جهت عملیات اکتشاف نفت در پالئوزوئیک مصمم شدند که مطالعات چینه‌شناسی، فسیل‌شناسی و ژئوشیمی سنگهای پالئوزوئیک در ایران مرکزی و زاگرس را به انجام رسانند که در این راستا پروژه پالئوزوئیک تعریف شد.
این پروژه در اوایل سال 1389 تعریف و در کمتر از یک سال پروپوزال آن تهیه و مراحل تکاملی قانونی آن طی شد و در اواخر سال 89 به تصویب رسید و ابلاغیه آن برای اجرا در 15/1/1390 صادر شد.
از ابتدا جهت کالیبراسیون بایوزونها پیش‌بینی شده بود که در تشخیص محدوده دقیق فسیلها با فسیل‌شناسان بین‌المللی همکاری شود که از بندهای قرارداد بوده که مجری باید با همکار خارجی کار کنند و تمام کسانی که در پروژه فعالیت می‌کنند چه کارشناسان و محققان خارجی و چه داخلی باید مورد تایید مدیریت اکتشاف باشند که نتایج به دست آمده در سطح بین المللی مطرح شود.
در ابتدای کار، تعیین مشاور خارجی به دلیل بزرگ بودن پروژه که بعضی از فسیل‌شناسان بین‌المللی از غیرقابل انجام بودن آن در مدت 5 سال سخن به میان آورده بودند و نیز مسایل تحریمها، قدری مشکل شد. به همین خاطر در نیمه اول سال 1390 برای مدتی تا یافتن مشاور خارجی مورد تایید مدیریت اکتشاف فعالیت پروژه به کندی صورت گرفت ولی بلافاصله با تشکیل تیم کاری و مشاور خارجی مورد تایید مدیریت اکتشاف پروژه شروع به کار کرد و با تمام توان به حرکت خود ادامه داد و در زمان مقرر به پایان رسید و مدیریت اکتشاف بر نتایج مورد انتظارش با توجه به نظر ناظران و داوران بین‌المللی رسیده است. واقعیت این است که این پروژه بزرگترین پروژه مطالعاتی سطح الارضی در سطح کشور و منطقه است که امروز کلیات آن ارائه می‌شود.